Bij een klein familiebedrijf in het Noorden van het land bestaande uit een directie van twee broers was een werknemer in dienst als accountmanager. Ooit mee overgenomen in een fusie met een soortgelijk ICT-bedrijf. Tijdens de overname was een nieuw arbeidscontract voor hem opgesteld met voorwaarden over winstuitkeringen voor de werknemer als bonus. Daar was op een gegeven moment een arbeidsgeschil, verschil in interpretatie over: wanneer sprake was van winst en of hij daar dan recht op zou hebben.

Arbeidsgeschil
Ze kwamen er samen maar niet uit, TOTDAT de werknemer besloot de kwestie voor te leggen aan een rechter en een juridische procedure startte tegen zijn werkgever.

De eigenaren, de twee broers, namen dat heel zwaar op en daardoor kwamen de arbeidsverhoudingen nog meer onder druk te staan. Zoals de oudste broer stelde ‘”Je spant geen rechtszaak aan tegen de werkgever, dat doe je bij ons niet’’.

Hierin speelde ook mee dat werknemer uit een ander deel van het land kwam. Hij was mee verhuist in de overname naar de locatie van de nieuwe werkgever.

Door alle spanningen en het zich buitengesloten voelen op het werk, werd hij depressief, kreeg burn-out klachten en zat met tussenpozen lang ziek thuis.

Op het moment dat de bedrijfsarts mediation voorstelde in verband met de Wet Poortwachter, kwam de communicatie weer op gang en daarmee een oplossing in zicht.

Welke oplossingen zijn er als de werknemer ziek is en een van de partijen wil afscheid nemen?
De mediator inventariseerde in de vertrouwelijke voorgesprekken met beide partijen de belangen en ook de mogelijke oplossingen die zij beiden voorstonden. Beiden waren daarin duidelijk: zij zagen geen draagvlak meer voor een verdere samenwerking, daarvoor duurde het conflict al te lang en waren de verhoudingen te verslechtert.

In de eerste mediationbijeenkomst werd de essentie uit de voorgesprekken met elkaar besproken, hoe beiden de kwestie van het arbeidsgeschil zelf ervaren en vielen er harde woorden. De oudste broer en algemene directeur was boos en voelde zich belazerd: de werknemer was uit op eigen gewin en wilde het onderste uit de kan, hij toonde geen begrip voor de slechte financiële positie van het bedrijf waarin het al jaren verkeerde.

De werknemer op zijn beurt, vertelde dat hij geen erkenning voelde voor het feit dat hij écht ziek was geworden van alle spanningen. En het gevoel dat zij hem hadden weg gepest.

Hij vond dat het bedrijf een goede verzekering had voor arbeidsgeschillen, dan wel zou moeten hebben om het risico af te dekken. Zij hadden anders niet een contract moeten tekenen met zulke voorwaarden of hadden zich beter moeten laten voorlichten.